Sztuka mezolitu, czyli średnia epoka kamienna trwała od ok. 10 000 r. p.n.e. do ok. 5 000 r. p.n.e. Z tego okresu pochodzi m.in. malarstwo naskalne (np. w jaskiniach Chauvet, Altamira, Pech Merle, Lascaux).
Początkowo nasi praprzodkowie mieszkali w jaskiniach, stąd też wzięły się ich akty twórcze w postaci malarstwa naskalnego. Potem jaskinie zamieniono na osady i zajęto się m.in. wytwarzaniem pierwszej ceramiki.
Sztukę mezolitu można podzielić na:
Już w paleolicie pojawiły się pierwsze rysunki na skałach. Wówczas stosowano rytą technikę zdobienia jaskiń, zaś w mezolicie zaczęto używać już farb w postaci naturalnych barwników, np. ochry (żółć), tlenków manganu (czerń i ciemny brąz), kaolinu (biel) oraz węgla drzewnego (czerń). Jako narzędzi używano dmuchawek i własnych palców. Rysunek ryto w skale, zaś jego kontur wypełniano farbą. Potem – także i wnętrze wypełniano farbami w postaci dwóch lub kilku tonów barwnych (dawało to wrażenie bryłowatości malowanego zwierzęcia – np. w Altamirze). Środkami artystycznymi była kreska i linia, a także plamy barwne. Sylwetki zwierząt malowano w prosty sposób (często z profilu), z czasem dążąc do coraz większego realizmu oraz szczegółowości.
Sztuka naskalna znajduje się przede wszystkim w jaskiniach we Francji (Pireneje) i Hiszpanii (Góry Kantabryjskie). Najstarsze malowidła skalne związane są z przedstawieniami zoomorficznymi (ukazywano głównie zwierzęta). Pokrywają stropy lub ściany jaskiń. Posiadały one dwie funkcje:
Były także związane z religią (kultem) oraz magią. Wiele z tych malowideł charakteryzuje się niezbyt jasną kompozycją, dlatego też nie można ogarnąć wzrokiem całości tych dzieł namalowanych na długim korytarzu jaskini.
Jednym z najstarszych skalnych malowideł jest to w jaskini Lescaux. Liczy ono ok. 15.000 lat.
Sztuka mezolitu pojawiła się także na naczyniach ceramicznych. Przy ich zdobieniu dominowała tematyka rolnicza, społeczna oraz związana z władzą.
Na ziemiach polskich również pojawiła się kultura ceramiki (wstęgowej). Miało to miejsce ok. 5 000 r. p.n.e.
Ponadto artefaktami z tamtego okresu były: harpuny z rogu renifera czy kości, zdobione geometrycznymi motywami (np. znalezione na Pojezierzu Mazurskim); kamienie pokryte schematycznym ornamentem (np. Mas d’Azil we Francji); wyroby zoomorficznej plastyki bursztynowej; rzeźbione kościane berła.
Dziękuję 🙂