Sztuka starożytnej Mezopotamii

Sztuka starożytnej Mezopotamii była przejawem działalności artystycznej człowieka na obszarze leżącym w dorzeczu Tygrysu oraz Eufratu, który trwał od III/IV tysiąclecia p.n.e. do VI w. p.n.e.

Miejsce, jakim była Mezopotamia rozwinęło się wiele kultur i starożytnych cywilizacji. Powstały tu takie państwa jak:

• Babilonia,
• Asyria,
• Akad,
• Sumer.

Początkowo znano je tylko z przekazów starożytnych Greków. Pierwsze (amatorskie) badania tego terenu miały miejsce w XIX wieku. Poznawanie długich dziejów Mezopotamii rozpoczęło się od znalezienia, a następnie odczytania glinianych tabliczek, na których widniało pismo klinowe.

Sztukę starożytnej Mezopotamii reprezentują:

1. Sztuka asyryjska, którą można podziwiać np. w zbiorach Muzeum Brytyjskiego w Londynie – relief „Odpoczynek” czy w paryskim Luwrze – Lamassu z bramy pałacu Sargona II. Składały się na nią głównie:

• reliefy wykonane w kości słoniowej o tematyce wojennej, religijnej, dworskiej lub ze scenami z polowań;
• drobne przedmioty z barwionej, podobnej do szkła masy;
• architektura ze stosowanymi ortostatami, kamiennymi reliefami i portalami, w których umieszczano strażników bramy, czyli lamassu (skrzydlate byki o ludzkich, brodatych twarzach).

2. Sztuka babilońska, której przykłady znajdują się m.in. w paryskim Luwrze – Stela z Kodeksem Hammurabiego i Kudurru XI w. p.n.e. oraz w berlińskim Muzeum Pergamońskim – prawdziwa Brama Iszta. Charakteryzowała się przede wszystkim:

• malowidłami ściennymi o żywej kolorystyce, wykonanymi na gipsowej wyprawie przy użyciu farb wodnych, których tematyka obejmowała sceny batalistyczne, obrazki z życia czy ceremonie religijne;
• posągami i płaskorzeźbami przedstawiającymi bogów oraz ludzi wykonujących codzienne czynności;
• „kudurru”– stelami granicznymi; fryzami z wypalanej cegły przedstawiających wizerunki zwierząt i stylizowane rośliny.

3. Sztuka sumeryjska i akadyjska – jej fragmenty można zobaczyć w paryskim Luwrze – np. Posążek Gudei, władcy Lagasz i fragment Steli Naram-Sina. Dziełami tworzonymi wówczas były:

• ręcznie lepione naczynia i figurki z gliny zdobione motywami geometrycznymi oraz figuralnymi (na dnie naczyń malowano rozety). Postać człowieka (najczęściej władcy) miała mocno wydłużony kształt, głowa przypominała łeb węża, zaś nogi były symbolicznie zaznaczone. Sylwetki ukazywano w sztywnych pozach oraz frontalnie (głowy z profilu). Sztuka akadyjska mocno dążyła do naturalizmu.

Sztuka Mezopotamii składająca się głównie z monumentalnej architektury służyła tylko królowi i świątyniom. Pozycja artystów była anonimowa. Powstał wówczas pierwszy styl świata – styl blokowy. Wiszące ogrody Babilonu, złożone z tarasów i piramid do dziś uważa się za jeden z siedmiu cudów świata.

 

2 komentarze do “Sztuka starożytnej Mezopotamii”

1. ~:* pisze:

   listopad 2013 o 14:41

   suuper dzięki za to gdyby nie wy dostałabym jedynkę. A dostałam 6 :* dzięki dzięki dzięki dzięki dzięki :*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:**:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*

   Odpowiedz
   • Anonim pisze:

     kwiecień 2021 o 10:10

     ~:*Listopad 2013 o 14:41suuper dzięki za to gdyby nie wy dostałabym jedynkę. A dostałam 6 :* dzięki dzięki dzięki dzięki dzięki :*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:**:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*:*

     Odpowiedz